Avalon, ook wel Isle of Apples. Rood van buiten en wit van binnen. En een pentagram binnenin, wanneer je de Appel doormidden snijdt. Dit wijst naar Venus, die danst om de Zon en Aarde in een bloemvormig pentagram. De Appel is daarmee óók al een wombsymbool. Daarom werd het verboden vrucht..
Annwn: zo noemden de Kelten de Onderwereld. De Onderwereld is niét het donker, maar dat wat niét in Ons hoofd (Bovenwereld) zit. Onze visioenen, dromen, het Vrouwelijke. De benaming Avalon is een afgeleide van deze verwijzingen naar de Onderwereld (het Vrouwelijke), ook wel Appel. Rood van buiten: the Red Spring en wit van binnen: the White Spring. Dit zijn dé twee heilige waterbronnen in Glastonbury. Rood staat voor het vrouwelijke, wit voor het mannelijke (….zaad).
Ennn: het magnetische energieveld van onze planeet circuleert in de vorm van een torus. En de Appel draagt – niet toevallig natuurlijk – dié vorm!
The Isle of Apples, Avalon, is stérk te ervaren op de plek die nu Glastonbury heet, maar: op meer plekken kunnen we, gegeven bovenstaande codes, verbinden met mystieke werelden, andere tijdslijnen, dimensies.
Waarom wilde Eva dus eten, van de Appel in het Hof van Eden – het paradijs? Waarom nemen We Haar eigenlijk kwalijk, dat Zij lust voelde, naar oorspronkelijke Vrouwelijke mystieke kracht?
Smullen, van deze sappige Appel codes!