Wanneer je geliefde – tijdens jullie relatie – naar een Andere Vrouw beweegt, wat doe je dan? Wat wordt er in jou aangeraakt?
Wanneer jij diep van binnen voelt dat de verbinding tussen jou en Hem verandert, wat voel jij dan? Wat doe je dan? Durf je te vragen? Durf je te kijken? Naar Hem? Naar jezelf? Durf je boosheid, of angst te voelen, en durf je dit te laten zien? Durf je Hem aan-wezig te vragen, bij dat wat in jou (aan)geraakt wordt?
En…durf je de Andere Vrouw aan te kijken?
“Wat kom je doen? Wie ben jij? Wat is jouw verhaal? Andere Vrouw, ik vind jouw komst vréselijk…ik zou willen dat je nooit in ons leven was verschenen! Andere Vrouw: kun jij MIJ Zien? Wil jij mij zien?”
Zo is het ongeveer gegaan.
Mijn diepste wonden werden geraakt toen ik Haar begon te voelen. Nog voordat zij er écht was. Ik vóelde het. Eerder dan Hij. Want een Vrouw voelt. Haar onderbuik weet.
En dit is wat ik voelde: ‘Een Andere Vrouw komt hem veroveren. Zij komt afpakken, wat ‘van mij’ is. Zij is mooier dan ik. Hij verlangt meer naar haar, dan naar mij. Ik ben niet goed genoeg. Ik word verlaten. Straks ben ik alleen.’
En Zij? Zij schrok evengoed toen ze voelde dat er (al) een Andere Vrouw was. Zij wist het in eerste instantie niet en had er ook niet voor gekozen.
Deze situatie werd geleid. Liefde wordt geleidt. En laat zich niet sturen.
Dus Zij en ik zaten samen op de grond. Trillend en in tranen. Maar we keken elkaar aan.
En Zij deelde: ‘Opeens zit ik in jullie verhaal, en ik wist het niet. Ik wil hier niet zijn. En ook weer wel. Want er is liefde voor Hem ontsprongen. Maar ook voor jou, Sister en ik begrijp en voel jouw tranen en angst VOLLEDIG. Omdat ik jouw verdriet en angst (natuurlijk) ZO herken. Ik Zie jou, Andere Vrouw.’
Zij en ik gingen elkaar niet uit de weg, en gingen niet tegenover elkaar staan. We gingen niet strijden.
Wij gingen als vrouwen naast elkaar staan. We pakten elkaars hand en we maakten – huilend, schreeuwend soms – ruimte. Voor onszelf, en voor de ander. En voor iets nog veel groters.
Voor de liefde. Zodat die kon stromen, daar waar de liefde naartoe mocht stromen.
En de liefde stroomde tussen Haar en Hem, de liefde stroomde (terug) naar mij, en……langs de wonden van vele, vele vrouwen.
Van vrouwen met geheimen.
Van vrouwen die misgunden.
Van vrouwen die wegkeken.
Van vrouwen die logen.
Van vrouwen die zwegen.
Van vrouwen die niet durfden te voelen.
Van vrouwen die niet durfden te verlangen.
Van vrouwen die alles inslikten.
Van vrouwen die wezen naar de ander.
Van vrouwen die zichzelf wegcijferden.
In de Andere Vrouw ontmoeten wij onszelf. Wij zijn haar, allemaal. En enkel samen mét Haar be-vrijden wij onszelf.